Genç aile beklentilerinin aksine engelli bir çocukları olduğunu öğrendiklerinde dünya başlarına yıkılmış, bunu kabullenememişlerdi.
Hastaneden engelli oğullarını aldıktan sonra evlerine gelmişler ancak çocukla ilgilenmek bir yana bakmaya bile tahammül edemiyorlardı.
Baba bir süre sonra hem ailesini hem de yaşadığı yeri terk ederek kayıplara karışmıştı.
Anne ise çocuğa sadece yemek saatlerinde yaklaşıyor ondan sonra yüzüne bakmıyordu. Çocuk büyümüş, ailesinden göremediği ilgiyi çevresindeki çocuklardan da bulamamıştı.
O da kendisini olduğu gibi kabul eden hayvanların sıcak dostluğunda bulmuştu huzuru.
Tüm Hakları Saklıdır © 2014-2017 EsenMobile Wordpress Mobil Tema by Kemal CIZOĞLU
Bir Yorum Bırak